مقاله عوامل و پیامدهای فرایند بی حجابی در ایران

در این مقاله به بررسی عوامل و پیامدهای فرایند بی حجابی در ایران از زمان رضاخان تا امروز پرداخته شده است. عواملی مانند سیاست‌های استعماری، وابستگی اقتصادی و تاثیرات فرهنگ جهانی در گسترش بی حجابی در ایران نقش داشته‌اند.

علل فرایند بی حجابی در ایران

فرایند بی حجابی در ایران به دلایل چندگانه‌ای باز می‌گردد که در طول زمان به تدریج تاثیرگذار شدند. یکی از عوامل مهم، تداوم حکومت رضاخان بود که این فرآیند را به صورت رسمی آغاز کرد و آن را به عنوان یکی از اقدامات مدرنیزاسیون و تحول اجتماعی مطرح کرد. با هدف حذف حجاب، او با استفاده از تدابیر سیاسی و فرهنگی، تلاش کرد تا جامعه را از سنگ بنیان‌های اعتقادات دینی و اخلاقی خود جدا کند و به سوی مدل‌های غربی تحول دهد. این عمل به تدریج منجر به تغییرات گسترده در زندگی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کشور شد.

دیگر یک عامل مهم در فرایند بی حجابی، تأثیرات فرهنگ جهانی و تبادلات فرهنگی بود. پیشرفت فناوری، رسانه‌های جمعی، و دسترسی به اطلاعات جهانی، باعث شده تا جوانان ایرانی با چالش‌ها و امکانات دنیای خارج آشنا شوند و به دنبال انطباق با مدل‌های فرهنگی مختلف جهان برآیند. این تغییرات باعث شکل‌گیری اراده‌ای برای خودآگاهی و استقلال در مسائل فرهنگی شد و در نهایت منجر به بی حجابی به عنوان نمادی از آزادی فردی و تعامل با جهان خارجی شد.

کشف حجاب طرح استعماری برای تضعیف فرهنگ و هویت اسلامی ایران

طرح استعماری حذف حجاب توسط رضاخان در سال 1314 شمسی آغاز شد و تا پایان حکومت او ادامه داشت. رضاخان با هدایت فراماسونری، که تابع سیاست‌های استعماری انگلستان بود، کشف حجاب را آغاز کرد. با برداشتن حجاب از سر زنان مسلمان، پیامدهای متعددی در جامعه ایران به وقوع پیوست. از جمله این پیامدها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• تضعیف اخلاق و ارزش‌های اسلامی: حجاب در اسلام به عنوان نمادی از عفاف و حیا شناخته می‌شود. برداشتن حجاب از سر زنان، پیامدهای منفی در حوزه اخلاق و ارزش‌های اسلامی داشت.
• وابستگی اقتصادی: رضاخان با تحمیل سیاست‌های اقتصادی استعماری، زمینه‌های وابستگی اقتصادی ایران به غرب را فراهم کرد. این وابستگی، به ویژه در حوزه پوشاک، نقش مهمی در گسترش بی‌حجابی در ایران داشت.
• تخریب روابط اجتماعی: حجاب به عنوان عاملی برای حفظ حریم خصوصی زنان و مردان در جامعه اسلامی شناخته می‌شود. برداشتن حجاب، روابط اجتماعی بین زنان و مردان را در جامعه ایران دچار اختلال کرد.
• حذف استقلال و آزادی: رضاخان با تحمیل سیاست‌های استبدادی، استقلال و آزادی مردم ایران را محدود کرد. این محدودیت‌ها، به ویژه در حوزه حجاب، زنان را از حق انتخاب پوشش خود محروم کرد.
• دگرگونی ادبیات فرهنگی: حجاب به عنوان یکی از نمادهای هویت اسلامی ایرانی شناخته می‌شود. برداشتن حجاب، پیامدهای منفی در حوزه ادبیات و فرهنگ ایرانی داشت.
• تغییر معماری اسلامی: حجاب به عنوان یکی از عناصر مهم معماری اسلامی شناخته می‌شود. برداشتن حجاب، منجر به تغییر در معماری اسلامی ایران شد.

مقابله زنان با کشف حجاب رضاخانی

در آغاز حکومت محمدرضا پهلوی، گروهی از زنان که از فشار حکومت پدرش به تنگ آمده بودند،در مخالفت با کشف حجاب در معابر عمومی با چادر ظاهر شدند. در مهرماه 1320 آیت الله کاشانی طی نامه شدیداللحنی از نخست وزیر وقت خواهان کم شدن فشار حکومت بر زنان محجبه شد و سر انجام در سال 1323 شمسی با تلاش مراجع تقلید مانند حاج سید محمد تقی خوانساری، آیت الله بروجردی و آیت الله سیدحسین طباطبایی قمی و نامه وی به حکومت اجبار به بی حجابی لغو شد.

دوران پهلوی دوم

توطئه استکبار جهانی که بعدها با عنوان انقلاب سفید توسط نوکر استعمار (محمدرضا شاه معدوم) آشکار گردید و با هدف تحکیم وابستگی سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ایران به امپریالیسم جهانی پی ریزی شده بود، منجر به دگرگونی گروهی از جامعه گردید که فاقد اصالت فکری و بیگانه از اسلام بودند و تخریب این بنیان مرصوص شدت گرفت زیرا اربابان فاسد پهلوی به خوبی دریافته بودند که برای تحکیم حضور خود در منطقه بیش از هر چیز به یک ایران بی هویت نیاز دارند.

دوران پهلوی به منظور دین زدایی با تبلیغات گسترده فرهنگ دینی و ملی مردم ایران را کهنه جلوه می دادند و با هجمه به اعتقادات دینی، اسلام را عامل عقب ماندگی معرفی کردند و به مردم مسلمان القا می کردند که فرومایه و بی ارزش اند، هرچه قدرت، ارزش، ترقی و پیشرفت و پیروزی در جهان وجود دارد محصول غرب است.

رفته رفته خوبی ها و بدی ها معیار غربی پیدا کرد و قدرت اراده و تصمیم گیری از مردم سلب گردید. جهل و عقب ماندگی و بی خبری، تحت عنوان ورود به دروازه های تمدن و بی بندوباری و فساد و فحشا به نام تمدن به خورد جامعه ایران اسلامی داده می شد تا زن از مقام والای مادری و همسری و خلاقیت و ایفای نقش مثبت و سازنده سقوط کند و مرد (نیمی دیگر جامعه) اسیر تمایلات جنسی شود و در نتیجه جامعه رو به تباهی می رفت.

تولیدات رو به کاهش و مصرف رو به افزایش. خطرات اجتماعی از قبیل بالارفتن آمار فحشا و جرایم، پایین آمدن آمار ازدواج، زیاد شدن آمار طلاق تا جایی که صفحات حوادث روزنامه ها از اخبار نگران کننده پر بود، یکی فریب خورده، یکی دامن عفتش لکه دار شده، دختری فرارکرده، دختری به دست برادرش به قتل رسیده، زنی به دست شوهرش کشته شده، مادری دیوانه شده، روز به روز تعداد معتادین و همه اینها در اثر بی بند و باری، آزادی غرایز جنسی و پیامدهای اخلاقی بی حجابی در جامعه بود که رضاخان بی سواد، زورگو و دیکتاتور به ملت ایران تحمیل کرد.
تاریخ بیش از نیم قرن دیکتاتوری پهلوی و برشمردن خیانت های امپریالیسم جهان خوار و استعمارگران خانمانسوز در مورد زنان ایران نشان می دهد که زنان مظلوم ترین قشر جامعه در آن دوران محسوب می شوند.

تغییر قوانین و تاریخ از یک طرف و آزادی های بی حد و حصر و مصرف زدگی از سوی دیگر آخرین تیشه های پتک بیگانگان و غرب زده ها بر تاریخ ملت ایران بود.
به خاطر مطامع شوم و نقشه های سیاسی و اقتصادی نظام های سرمایه داری در دوران طاغوت به زنان ایران با دید ابزاری نگاه می شد و تا زمانی که در اثر هجوم و رسوخ فرهنگ استعماری بی حجابی به عنوان – آزادی – شخصیت و ارزش اجتماعی به افکار عمومی تلقین شده و به صورت عادت درآمده نمی توان زنان را از این عمل ناشایست بازداشت.

فهرست مطالب

• علل فرایند بی حجابی در ایران
• کشف حجاب طرح استعماری برای تضعیف فرهنگ و هویت اسلامی ایران
• مقابله زنان با کشف حجاب رضاخانی
• دوران پهلوی دوم
• شرایط فکری فرهنگی زنان
• عوامل بد حجابى در جامعه
• عوامل درونى
• عوامل بیرونى
• پی نوشتها

متن بالا تنها خلاصه ای از مقاله عوامل و پیامدهای فرایند بی حجابی در ایران می باشد. این مقاله در قالب WORD و در 8 صفحه تدوین شده است.